-
1 caelitus
I a, um [ caelum ] II caelitus adv.1) с неба Ap, Eccl, CTh2) с высоты престола, т. е. от самого Цезаря ( impetrare dignitatem CJ)
См. также в других словарях:
ERNESTUS — I. ERNESTUS Com. Mansfeldius, a Bohemis unâ cum Com. Turrensi Exercitui praefectus est, A. C. 1618. Pilsnam urbem, quod obsidionem quondam sub Hussitis fortiter tolerasset, plus aequo tumidam, expugnavit: electi dein Regis Friderici Palatini… … Hofmann J. Lexicon universale